Comportamiento ético profesional y autoeficacia de las entrenadoras
DOI:
https://doi.org/10.17162/au.v13i1.1311Palabras clave:
Deportes, entrenadores, ética profesional, autoeficaciaResumen
Este estudio tuvo como objetivo examinar la relación entre la autoeficacia de las entrenadoras y el comportamiento ético profesional y compararlos según los años de experiencia como entrenadoras, la edad y la rama. La muestra de 202 mujeres entrenadoras voluntarias que participaron en jornadas de formación realizadas en 2021-2022. La edad media de los participantes fue de 33,82±8,831 años. Se administró a los participantes la 'Escala de comportamiento ético profesional de entrenadores' y la 'Escala de autoeficacia de entrenadores'. De acuerdo con los resultados de la prueba de Shapiro-Wilk y los valores de asimetría y curtosis, la muestra tenía una distribución normal. Los datos se analizaron mediante estadística descriptiva, medias, desviación estándar, medianas, cuartiles y porcentajes. Los hallazgos sugirieron una relación altamente positiva y significativa entre la autoeficacia de los entrenadores y sus comportamientos de ética profesional, y obtuvieron puntajes promedio altos en las escalas de autoeficacia y comportamientos de ética profesional.Descargas
Citas
Akıncı, A. Y. (2020). Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüklerinde Görev Yapan Antrenörlerin Etik Liderlik Algısının Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Spor Eğitim Dergisi, 4 (2), 131-140. https://dergipark.org.tr/en/pub/seder/issue/54136/745581
Akyüz, H. (2020). Antrenör adaylarının genel öz yeterlilik ve iletişim düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Turkish Studies-Social Sciences, 15 (8), 3371-3386. https://doi.org/10.47356/TurkishStudies.45935
Amman, T., İkizler, H. C., & Karagözoğlu, C. (2000). Sporda Sosyal Bilimler. Ankara: Alfa.
Aydın, İ. P. (2001). Yönetsel Mesleki ve Örgütsel Etik. Ankara. Pegem Yayıncılık.
Aydıner, B. B. (2011). Üniversite öğrencilerinin yaşam amaçlarının alt boyutlarının genel özyeterlilik yaşam doyumu ve çeşitli değişkenlere göre incelenmesi [Unpublished Master Thesis, Sakarya University Institute of Educational Sciences].
Bıkmaz, F. H. (2006). Öz Yeterlik İnançları. Y. Kuzgun, and D. Deryakulu (Ed.), Eğitimde Bireysel Farklılıklar (ss. 291-310). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Billington, R. (2011). Felsefeyi Yaşamak Ahlak Düşüncesine Giriş. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Certel, Z., Alkış, A., & Gürpınar, B. (2018). Antrenörlerin Mesleki Etik İlkelere Uyma Düzeylerinin Antrenör Ve Sporcu Gözüyle Değerlendirilmesi. Mediterranean Journal of Humanities, 8 (2), 223-231. https://doi.org/10.13114/mjh.2018.418
Dumangöz, P. D., & Sanlav, R. (2021). Voleybol Antrenörlerinin Mesleki Öz Yeterlik Düzeylerinin Bazı Demografik Özelliklere Göre İncelenmesi. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi, 4 (2), 251-264. https://doi.org/10.38021/asbid.956931
Eitzen, D. S. (2012). Fair And Foul: Beyond the Myths and Paradoxes of Sport. Lanham: Rowman & Littlefield Publishers.
Ermiş, E., Satıcı, A., Bostancı, Ö., İmamoğlu, O., & Taşmektepligil, M. Y. (2019). Tenis Antrenörleri Yeterlilik Düzeyinin Araştırılması. Opus Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 14 (20), 1211-1227. https://doi.org/10.26466/opus.605062
Hadley, P. (2006). Duty of Care. In Ferrero F. (Ed.), British Canoe Union, Coaching Handbook. Wales: Pesda Press.
Horn, T. S. (2008). Coaching Effectiveness İn The Sports Domain. In T.S. Horn (Ed.), Advances İn Sport Psychology (3rd Ed., pp. 239-268). Champaign, Ill: Human Kinetics.
Johansson, S. (2013). Coach-Athlete Sexual Relationships: If No Means No, Does Yes Mean Yes? Sport, Education, and Society, 18 (5), 678-693. https://doi.org/10.1080/13573322.2013.777662
Jowett, S. & Meek, G. A. (2000). The Coach–Athlete Relationship in Married Couples: An exploratory Content Analysis. The Sport Psychologist, 14, 157–175. https://doi.org/10.1123/tsp.14.2.157
Jowett, S. & Cockerill, I. (2002). Incompatibility in the Coach–Athlete Relationship. In: Cockerill I (Ed.), Solutions in Sport Psychology. London: Thompson Learning.
Karakoç, Ö., Yüksek, S., Aydın, A. D., Karakoç, B., Yetiş, Ü., & Baydil, B. (2011). Milli Takım Düzeyindeki Erkek Judocuların Kulüp Antrenörlerinde Gözlemledikler Etik Dışı Davranışlar. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19 (1), 321-332. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/817581
Kayır, B., & Özbek, O. (2019). Antrenörlerin Meslek Etiği Davranışları Ölçeği: Ölçek Geliştirme Ve Geçerlik Çalışması. Spormetre, 17 (3), 134-144. https://doi.org/10.33689/spormetre.601953
Kayır, B., & Ozbek, O. (2021). Antrenörlerin Meslek Etiği Davranışlarına İlişkin Antrenör Ve Sporcu Görüşleri. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6 (1), 1-12. https://doi.org/10.25307/jssr.869391
Koçak, Ç. V. (2019). Antrenör Adaylarının Antrenör Öz Yeterlik Düzeylerinin İncelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 17 (1), 55-62. https://doi.org/10.33689/spormetre.520507
Koçak, Ç. V. (2020). Antrenör Öz Yeterlik Ölçeği: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması. Gazi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 25 (4), 313-329. https://dergipark.org.tr/en/pub/gbesbd/issue/57046/764452
Köksal, F. (2008) . Antrenörlerin liderlik tarzları ile öz-yeterlilikleri arasındaki ilişki [Master's Thesis, Selcuk University, Institute of Health Sciences].
Kultgen, J. (1988). Ethics and Professionalizm. Philadelphia: University of Pennslyvania Press.
Namal, A. ( 2001). Etik mi etikçilik mi? Bilim Teknik, 271.
Özsarı, A., & Altın, M. (2021). Öz Yeterlik Ve Stresle Başa Çıkma (Bireysel Ve Takım Sporları Antrenörleri Araştırması). Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 15 (3), 399-411. https://dergipark.org.tr/en/pub/bsd/issue/66415/957466
Sağlam, C., & Çeviker, A. (2021). Antrenörlerin Öz Yeterlilik ve Antrenörlüğe Yönelik Tutum Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 11 (2), 662-676. https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1097639
Seçkin-Ağırbaş, İ., Erel, S., & Belli, E. (2020). Antrenörlerin öz yeterlilikleri ile iletişim becerileri ilişkisi. Anatolia Sport Research, 1 (1), 25-36. http://dx.doi.org/10.29228/anatoliasr.3
Stewart, C. C. (2014). Sportsmanship, Gamesmanship, And the Implications for Coach Education, Strategies. A Journal for Physical and Sport Educators, 27 (5), 3-7. https://doi.org/10.1080/08924562.2014.938878
Tabachnick, B. G. & Fidell. L. S. (2013). Using Multivariate Statistics (6. Ed.). Boston: Pearson.
Tuncel, S. D. (2014). Spor Etiği. Atak S, Kenan G. S. (Ed.), In: Meslek Etiği Kavramlar (ss. 473-98). Adalet Yayınevi.
Descargas
Publicado
Cómo citar
Número
Sección
Licencia
Derechos de autor 2022 Burçak Keskin
Esta obra está bajo una licencia internacional Creative Commons Atribución 4.0.
1. Política propuesta para revistas de acceso abierto
Los autores/as que publiquen en esta revista aceptan las siguientes condiciones:
- Los autores/as conservan los derechos de autor y ceden a la revista el derecho de la primera publicación, con el trabajo registrado con la licencia de atribución de Creative Commons, que permite a terceros utilizar lo publicado siempre que mencionen la autoría del trabajo y a la primera publicación en esta revista.
- Los autores/as pueden realizar otros acuerdos contractuales independientes y adicionales para la distribución no exclusiva de la versión del artículo publicado en esta revista (p. ej., incluirlo en un repositorio institucional o publicarlo en un libro) siempre que indiquen claramente que el trabajo se publicó por primera vez en esta revista.
- Se permite y recomienda a los autores/as a publicar su trabajo en Internet (por ejemplo en páginas institucionales o personales) antes y durante el proceso de revisión y publicación, ya que puede conducir a intercambios productivos y a una mayor y más rápida difusión del trabajo publicado (veaThe Effect of Open Access).
